BEN KADINIM YA!
BEN KADINIM YA!
Gitmeyi öðretemediðim yüreðime,
Susmayý öðretiyorum bu günlerde.
Teneþir kokulu þiirler seriyorum yataðýmýn soluna,
Dokunsan aðlayacaðým,
Tutsan ellerimi, avuçlarýmýn teri bulaþacak yokluðuna,
Kimbilir belkide mevsimidir sevmelerin,
Kimbilir belkide 💘aþka çiçek açar zemheri.
Kadýn olmak ne zor ki,
Kaburgamýzdan dünyayý doðururken,
Bir kaþýk suda boðuluyor umudun kanatlarýndaki özgürlüðümüz.
Savaþýn tam ortasýnda,
Geceleðimin önünü yýrtarak,
Ekmek istiyorum sana giden yollara,
Mis kokulu akasyalarý.
Ben yorgunum..
Kýrlangýç ölüleri düþüyor ceplerimden,
Sana çýkan her þiirimi,
Dipsiz mezarlara gömüyorum.
Ne kadar failimeçhul katliam varsa,
Hepsini üstleniyorum,
Ben kadýným ya...
Her köþe baþýnda,
Tutam tutam kendimi asýyorum,
Ýmkansýz aþklarýn daraðaçlarýna.
Ben kadýným ya....
Her þiirde ölüp,
Hersabah yeniden doðuruyorum kendimi.!
Emel Bayrak
04/08/2020
04:17
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.