KURBANIYIM BEN

Çaresizce düþmüþüm gönül derdine
Aðladým durdum ben hergece gizlice
Sebebsiz aðlýyor gözlerim hep yine
Derdin çilenin kurbanýyým ben

Kalmadý artýk hiçbirþeyin tadý
Sonunda aðýrttým saç ile sakalý
Gözümde yaþlar tutarým yasý
Derdin çilenin kurbanýyým ben

Derdimi anlatsam anlarmý ola
Bir sabahçý kahvesinde verdim mola
Yüreðime açýlmýþ derinden yara
Derdin çilenin kurbanýyým ben

Geceler bulmayýn ne olur sabahý yine
Çare bulamadým yine gönül derdime
Alýn götürün beni gömün geceye
Derdin çilenin kurbanýyým ben

Ah ettim aldým gönüle yara
Bakamaz oldum küstüm aynalara
Kapanmaz ölmeyince yüreðimdeki yara
Derdin çilenin kurbanýyým ben

Sarsýn bir soðuk mezar taþý bedenim
Yaþarken ölçtüler biçtiler kefenim
Yak umudum kalmadý yaþama hefesim
Zalimlerin kalpsizlerin kanýtýyým ben



(Acemi yorum)
Mehmet kocakaya

Sosyal Medyada Paylaşın: