sen hep hayatýn yüzüne yüzüne haykýrdým derdin oysa sözsüz þarkýlar gibiydi sesinin rengi aþktan ölmek, kaza süsü vermek kadar kolaydýr derdin belki de sýrf bu yüzden hayatýn hep sol þeridinden gitmeyi denedin
bence sen hep giden tarafta olmanýn tarifsiz heyecanýný yaþamak istedin hangi fotoðrafýmýza baksam her an verilmeye hazýr bir veda mektubu gibi duruyordun yanýmda
bense git deseler gidemez, kalmak arasý kararsýz yarýsý gölgede kalmýþ yüzler misali kederi saklý resimlerde kaldým sen hiç merak ettin mi içimdeki tenhalýðýn sebebini
fortenin iki ucunda tiz iki nota gibiydik birlikte söylenemezdik birlikte sustuðumuz hazin bir aryaydý ki aþk zordu hiç yaþamadan anlatmak, çok sesli sevdalarý
yanýtý hep geç geliyordu senden, cevabý beklenmeyen sorularýn belki de masum bir yalan yerine susmayý deniyordun hiç de kazara saplanmaz diyordun, hiç bir býçak kahkahalý bir çocuðun koþarken sevincine
sen içinden mektubu alýnmýþ beyhude yüzen bir cin þiþesi kadar anlamsýz olamam derdin oysa gözlerine baktýkça okuyamýyordum artýk mürekkebi akmýþ ýslak bir mektup gibi
umudun gülleri solmaz diyen bir þarkýn vardý vazoda çoktandýr unutulmuþ ölü güller gibiydi yüzün hüzün hayatýn tek ispatýdýr, aldýrma derdin ölmekle kederin hiç alakasý yok diyen de sendin
ben sýrf bu yüzden bu þiiri hiç yazmak istemedim aþk sanki daha yeni kaybedilmiþ de henüz kýrký bile çýkmadan arkasýndan konuþuyormuþ gibi olmak istemedim ben de anlatmak istemiyorum artýk sürekli damlatan bir musluk gibi
acýyý susmak gerekmiþ anladým artýk beyaz bir güvercini uçurmak gibi
giderken dudaðýmýn kenarýna býraktýðýn o son öpüþün izi ne zaman gülsem kanýyor uçuk bir yara gibi
virgül yerini þaþýrýrmýþ çoðu zaman tam olmasý gereken yerde...
nokta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
erolgürcan. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.