BUHRANDAN ÖZGÜRLÜĞE

Kuþkularýmda sancýlý zamaným, yorgun sorgularým
Yolunu bulamadý duygularým, bozguna uðradým
Günlerim bungun, umutla beraber soyguna çýktým
Solgun hayatýn devam etmesi çok zor, ayaklarýma aðýr aklým

Ölüm sessizliði gibi beklerim, her þey kutsalým için
Derin bir iç geçirdim, insaniyetimi kaybettim
Ýnsaf etseydim köleydim, ben kendime yeterim
Hislerime yenilik getirdim, ümidin her zerresine iþledim ihtilali

Baðýþlayamam susan insanlarý, kurunun yanýnda yaþ yanar
Günahlarýndan arýnmayanlarýn avarýzý eksik olmaz, koptu balatam
Berbat hayatým boran, buhrandayým berrak deðil hiç bir an
Çýkmazdayken dakikalarým kayýp, hegemonya uðratýr travmaya

Güzel görüntüler senelerdir bize uzak, düþlediðim hayat kursaðýmda
Sözlerin dökülmesi yasak, iki büklüm hükümlülerin hüznü baþýna bela
Hümanizm görüþü memleketimde hayal, ötelenmiþlerin ömrü hüsnühal olmayacak
Bir illüzyonda sanki halk, kontrolsüz þekilde körkütük, yönetenlere baðlanmýþlar

Düþüncelerini acizlikle, fanatik bir þekilde esinlenir
Esir düþlerimle kayýp türler içinde esip gürlerim
Korkak neslin pür zihinleriyiz, hür beyinlerimiz
Büyülenmiþ bilinçlerin arasýnda özgür ruhlu cengaverleriz







Sosyal Medyada Paylaşın: