hiç büyümeyen çocuktur inanýþlarým elim sendedir düþsel kanýþlarým elma þekerleridir çocuksu ellerimde düþlerim bir bir eklenir düþsel yalanlar yaralaya yaralaya bir inanýþ bir kanýþ acýlardan yorgun bir uyku hali sarar dört bir yanýmý belki uykudur ilaç belki umut’tur uykuya kaçýþ belki acýlarýnda uykusu gelmiþtir aðrýlý sancýlý uyuturum acýlarý düþlere yol alýrým uykumun içinde uykulara dalarak iç sesim de yol alýr umut der umut çetrefilli bir yoldur sen bunu unut der unut uykularýmdan fýrlar acýlarýmdan önce uyanýrým kulaðýmdaki sesin yankýsý susmaz “unut” baðýra baðýra dilimde ise pelesenk “umut” acýlarým palazlana palazlana içimin uçurumlarýndan yuvarlanýr sen bunu unut unut diye diye ben bir uyur bir uyanýr uçurumlarýndan düþerim Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.