Umutlarým, düþlerim terketti birer birer Sadece ben kalmýþým gecenin ortasýnda Sanma sensizliklerim ömür boyunca sürer Bir ummana dalmýþým gecenin ortasýnda
Hiç kimseden korkmadan sen dedi coþtu dilim Yýldýzlar kayýp durur, sermiþ mehtaba kilim Yokluðun sancýsýnda saklansa da ecelim Seni kendim bilmiþim gecenin ortasýnda
Duvarlara kim bilir, nelerin izi sindi Hangi sevinçler saklý, hangi acýlar dindi Ýçimdeki o çocuk, acep kaç kez sevindi Sanki ahýn almýþým, gecenin ortasýnda
Gönlümün yaylasýndan garip bir aþýk geçmiþ Deli dolu ve hýrçýn, sanýrsýn öfke biçmiþ Yürek yaralarýmdan, saðýp çok þerbet içmiþ ! Yanlýþ kapý çalmýþým, gecenin ortasýnda
Sabaha mý yakýnsýn yoksa akþam mý kalan Þafak attý sen yoksun , söyle bu da mý yalan Anýlar tüm dünyamý ettiler zaten talan Nasýl düþe dalmýþým, gecenin ortasýnda
Farkedilmez þu anda yeþillerim, allarým Ne yapsam güzel deðil, baktýrdýðým fallarým Dizim baðý çözülmüþ, kalkmaz olmuþ kollarým Demek kendim salmýþým, gecenin ortasýnda
Kimdir bu iþte suçlu, karanlýklar mý zalim Gece bize öðretti olmayý aklý selim Bir sensizlik þarkýsý çalýyorken Dostelim Sensiz nasýl gülmüþüm, gecenin ortasýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.