bir devir ölümdü benim adým
bir çaðý kapayýp yeni bir çaðý açan hasane
kýz oðlan kýz topraklarýn düþlerini kurdurma bana
ellerim yandý bir zaman
gözlerimi sorguda kaç isimsiz mektuba kurban ettiðim
uzaklýðý bedenime sýr olan þehir
ayaklarýmý çocuk masallarýna emanet verdiðim kosova
ve zlata filipoviç
siz seslendiðimi duyacaksýnýz bir gün
mostar köprüsü’nden
berkovici’den
jablanica’dan
doboj’dan
ve saray bosna’dan
daha sonra bir cümle
acýlarýmýn sebebi
topraksýzlýðým
yetim kalmýþlýðýmýn anavatanýndan
iþte bu benim çýðlýksýzlýðým saracak sizi
yakýp kavuran dünyalarýyla
esip götüren acýlarýyla
ve öksüz kalmýþlýðýmýn yarým yamalak hikayesizliðiyle,
dolduracak rüyalarýnýzý sözlerim
gururlu ve soylu direniþin filizlendiði kendi topraðýmda
ilk sabah ezaný
ilk üzerime doðan güneþ
ilk umudun sýcak kaný
yaralarýnýzý sarmaya sözüm var
srebrenitza katliamý’nýn akýl yitirten ilk günleridir
çocukluðumu bildiðim
kimliðimi okuduðum
biraz daha büyüdüðümün ispatý
ve seni seviyorum oðlum diyen anne’nin son sözleridir
yaþamý kök hücrelerinden kavrayýþým
her geçen saat son sözü, ilk baðýmsýzlýk günü gibi hatýrlarým;
"ölüm mü daha yakýn yalnýzlýðýma"
"yoksa yalnýzlýðým mý ölüme akraba"
. Siyah Giyen Adamlar .
"srebrenitza katliamýnda ölen soydaþlarýmýzýn anýsýna saygýyla"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.