Bakýnca, Sanki güneþ gözlerinde doðmuþ. Ellerin uzanmýþ gül yapraðýna, Lavanta dalýna okþarcasýna yumuþak. Sevgi demeli adýna Fazla hayranlýk duyup övüyorsam seni; Kusursuzluðundan deðil, Asil bir duruþun var, beni asýl çeken o Onunla baþka bir mutluluk oluyor Belli etmesen de üþüyorsun bilirim Ýnsanýn yarasýna iyi gelen, Tükürük; Yýlaný öldürdüðü efsanesi hep aklýmda Aðaçlarý nasýl kavrarsa ayrýkotlarý Ve nasýl çürütürse kökünü, yavaþ yavaþ Öylece sarmýþ seni, Öfkenin tüm kollarý.
26 Mayýs 2020 Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.