Yaþamak Aslýnda bir yük Azlarýna küçük Çoklarýna büyük, Bir de bunlar yetmiyormuþ gibi Mantýðý anlamsýzlýklarda kayýp Bize Geriye kalan tek Ufak þeylerle Mutlu olmak Belki de Hiç yoktan iyidir, Zaten baþka bir þansýmýz da yok Bir nevi kabule mecburiyet, Ah bir de þu olmasa Zoru daha da Karþýlýklý büyütmek, Ne güzel olurdu Tam karþýtýný yapa bilsek Sevsek sevilsek Gülsek Güldürü bilsek Hoþ görülü ola bilsek Hatalarýmýzý görmesek Ve En önemlisi Yaþar iken kýymet bile/bilsek Sonradan Ýþe yaramayan Keþkeler piþmanlýklar Bir mekan bulamasa hayatýmýzda, Göreceðiz ki O Zaman Mutuluk ve huzur Daha kolay öpecek ruhumuzu Yük azalacak, Günün getirdikleri Kuþ kanatlarýnda uçup gidecekler Ne güzel Biz bize kalacaðýz, Ýlle korona Virüsünün gelmesini gerek, Var iken biz de kalp Biz de yürek Var iken Akla mantýk sýkýþtýrýp Yarýnlarý merakla özlemek Bir an önce güzel günleri beklemek, Hadi hayýrlýsý diyorum Ýnsanýz Ýnsanlýða Yakýþaný yapalým...
* Berlin,05.05.2020 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.