SEVEN KISKANIR
Sakýn, unutmamý isteme benden!
O devreler, çoktan geçti Ayþegül!
Örnek bir evlilik düþledim senlen,
Gönül kuþum, sana uçtu Ayþegül!
Kýrmak istesem de, kýramam seni!
Canýmsýn bir tanem, yoramam seni!
Çok sevdiðim için saramam seni!
Aþkýmýz, zirveye çýktý Ayþegül!
Paylaþamam seni asla, kimseyle!
Aþk, yürekten çekilmez ki penseyle!
Hatalýysam, doðrusunu sen söyle!
Seni üzme kastým yoktu Ayþegül!
Benim ömrüm, senle geçen zamandýr!
Kavuþursak, yarýnýmýz yamandýr!
Sen “Evet!” de, geri yaný tamamdýr!
Bu aþký yaratan, Hak’tý Ayþegül!
Affetsem de dünü, yarýný asla!
Deryalar dolar mý bir düþün, tasla!
Yanýndayým, korkma, sýrtýný yasla!
Bu sevda, beni çok yaktý Ayþegül!
Biliyorsun iþte, aþýðým sana!
Ne yaptým da öyle kýrýldýn bana?
Yeter ki bir zarar gelmesin cana!
Her geceden, sabah çýktý Ayþegül!
Ýnsan, seviyorsa kýskanýr ancak!
Namus, benim için, en kutsal sancak!
Hedef önümdedir, yürümem yancak!
Sonunda yol, sana çýktý Ayþegül!
Ýçimde ne varsa, söyledim sana,
“Dost, acý söylermiþ”, darýlma bana!
Belki de, kendince, haklýsýn ama,
Beynimde, þimþekler çaktý Ayþegül!
Arif’im sanmýþtým, olamamýþým,
Derdime, bir çare bulamamýþým,
Çok sevdim, yeterli olamamýþým,
Bittim artýk, caným çýktý Ayþegül!
Arif GÖLGE
(Anamur, 26 Ekim 2005)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.