Gözlerimi hapsettim evin odalarýna. Bilmem ki ne yapardým ya sen de olmasaydýn? Deðiþmem þu yankinin bir milyon dolarýna. Bilmem ki ne yapardým kalbime dolmasaydýn?
Kuþlar özgür uçuyor, bizse altýn kafeste. Þimdi adýmlarýmýz, say ki biraz aheste. Sana adadým yar’im sana bu mahur beste. Bilmem ki ne yapardým, dünyama gelmeseydin?
Allah’dan tek dileðim, hiç bitmesin sevgimiz. Dünya gözümde deðil, bize yeter evimiz. Sevincimiz beraber, birlikte her kaygýmýz. Bilmem ki ne yapardým, paylaþýp bölmeseydin?
Çoluk çocuk yollarý aþýp da gelmese de. Yarenler çok zamandýr bizimle olmasa da. Arada bir sýkýlýp yüzümüz gülmese de. Bilmem ki ne yapardým, gönlümü almasaydýn?
Çiçekler dýþarýda, kokusu içeride. Bal yapan arýlarýn dokusu içeride. Leyla ile Mecnun’un bekasý içeride. Bilmem ki ne yapardým, o Kays’ý bilmeseydin?
Baharýn geliþini, doyunca sezmeyince. Þu göðe, þu denize þiirler yazmayýnca. Nisan yaðmurlarýyla, ýslanýp gezmeyince. Bilmem ki ne yapardým, yüzüme gülmeseydin?
Mahrum kalsam doðada bin bir çeþit desenden. Hiç bir þey üstün deðil, sevgi dolu busenden. Bir baharýn uðruna, vazgeçemem ki senden. Bilmem ki ne yapardým, yanýmda kalmasaydýn.
Mehmet Fikret ÜNALAN 20 Nisan 2020 Saat 02.10 Karantina günleri Güzelçamlý/Kuþadasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.