GÖNÜL BAHÇEM
Bir gönül bahçem var dostlara þenlik
Tohumlar ekerim çimlensin diye
Vur patla çal oyna bitmez yarenlik
Hatýrdan çýkmasýn, mimlensin diye.
Bazen rüzgar eser, setler yýkýlýr
Özlemin baðrýna hançer sokulur
Düðün dernek olur, kýna yakýlýr
Telli duvaklarda simlensin diye.
Emrah gibi diyar diyâr gezerim
Karacoðlan olup ezber bozarým
Gurbetten sýlaya aðýt düzerim
Çeþit renkte gözler nemlensin diye.
Filimlere konu tahta beþiðe
Gelinin bastýðý kutsal eþiðe
Yârinden ayrýlan garip aþýða
Biraz da üzülsün gamlansýn diye.
Gönülden gönüle coþan seldeyiz
En güzel sözlerle tatlý dildeyiz
Bazen Bolu Daðý Çamlýbel’deyiz
Köroðlu misali namlansýn diye.
Necati sazýna ayarý verdi
Tellerde oynaþan naðmeyi gördü
Yazdý karaladý, bekledi durdu
Ozanlar, þairler demlensin diye.
Necati OCAKCI
24.03.2020
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.