Ýbrahim as annesine dedi Benim Rabbim kimdir Benim dedi annesi Senin Rabbim kim dedi Babandýr dedi Nuna Babamýn Rabbi kimdir Nemruttur dedi Nuna Nemrut’un Rabbi kim Sus dedi Nuna Duymasýn Nemrut Bunu duydu Azer Ýþte dedi bu çocuk Kahinlerin haber verdiði Azer bir tokat indirdi Ýbrahim’e Tarah durumu açtý arkadaþlarýna Azer’in bir adý da Tarah’tý Arkadaþlarý akýl verdi ona Al götür oðlunu dediler Nemrut’a Versin cezasýný Öldürsün onu Belki kurtulursun sen Böyle yapmazsan Belki de senin sonun olur bu
Tuttu getirdi onu Nemrut’a teslim etti kendi elleriyle Öldürsün diye Bu çocuk dedi benim çocuðum annesi sakladý onu benden Doðurdu ve büyüttü maðarada benden gizli Nemrut çocuðu ikna etmeye çalýþtý kendisine secde etmesi için Baþaramadý Al götür bu çocuðu dedi babasýna Öðret ona beni Benim tanrý olduðumu öðrensin Daha küçük bu Aklý ermiyor henüz Azer Ýbrahim’i geri getirdi Teslim etti annesine Olan biteni anlattý bir bir Al bunu dedi Öðret ona Rabbimiz ve yaratýcýmýz olduðunu Nemrut’un
Ýbrahim sordu annesine Gördüðü insan ve hayvanlarý Kim yarattý diyerek Anne cevap veremedi Gece olunca bir yýldýz gördü Benim Rabbim budur dedi Yaratan beni ve her þeyi Sönüp kayboldu yýldýzlar Ben kaybolanlarý sevmem dedi Bu olamaz beni yaratan
Koskocaman ayý gördü sonra Ýþte budur benim Rabbim dedi Sabah olunca kayboldu ay Batanlarý sevmem ben dedi Bu benim Rabbim olamaz
Sonra gündüz oldu güneþ doðdu Ýþte budur Rabbim benim Hepsinden daha büyük ve parlak Sonra o da battý Ben batanlarý sevmem Benim Rabbim Allah’týr dedi Göklerin ve yerin yaratýcýsý Ben sizin taptýklarýnýza tapmam dedi Aciz olan Rab olamaz Benim Rabbim kadir olan Allah’týr
Tapmayýn dedi halka Ellerinizle yaptýðýnýz putlara Ve putunu yaptýðýnýz Sizin gibi fani Ve sizin gibi aciz Ýnsanlara Ey Babam dedi Nasýl tapýyorsun Kör saðýr ve dilsiz varlýklara Sana yarar saðlamayan bu taþlara
Ey babam duy beni Gel çýkarayým seni En doðru yola Tapma þeytana Putlar þeytanýn eserleri Çünkü þeytan gerçekten Düþmandýr insana ve Allah’a
Ey babam Kork Allah’ýn azabýndan Gel vazgeç bu yoldan
Babasý dedi Ey Ýbrahim Sen yüz mü çeviriyorsun Atalarýnýn dininden Beni ala koymak mý istiyorsun Tanrýlarýmdan Ben onlarý yontar onlarý satarým Bu yüzden de severim onlarý pek çok Ben onlara taparým Ey oðlum Taþlayacaðým seni kuþkusuz Sen bu yoldan dönmezsen Uzaklaþ git benden Kovuyorum seni git bu evden Ýbrahim tebliðini yaptý Ve ayrýldý o evden O ev ki put eviydi Orada put yapýlmakta Putlara tapýlmaktaydý Ýþi gücü buydu Azer’in Nemrut’un putunu yapýyordu Azer en büyük put olarak Diðer putlar da atalarýndan Armaðan kalmýþtý kalarak Putlara putlar eklenmiþti Çoðalmýþtý çoðalarak Yýðýnla put olmuþtu Ta Nuh (a.s.) dan beri
Ýlk putlar Nuh’un salih kullarýnýn resimleriydi Sonla kabartmalarýný yaptýlar Sonra da heykellerini Lat Menat ve Uzza O günden efendimiz zamanýna dek kalmýþ Büyük putlardý Ýnsanoðlu Putunu kendi yapar kendi tapardý Zavallý insanoðlu
Ýbrahim tapmamýþtý hiçbir zaman puta Ýbadet vakti gelince hastalanýr düþerdi yolda Gitmezdi puthaneye Ýnsanlar basar geçerlerdi üstüne O seslenirdi alacaðýnýz olsun Bir gün öyle bir iþ edeceðim ki sizin O zavallý putlarýnýza ey Zavallý insanlar Göreceksiniz öyle bir iþ edeceðim ki onlara Kendilerini bile koruyamayan o zavallý putlar Sizi nasýl koruyacaklar Allah’ýn ateþinden Ve dediðini de yaptý Ýnsanlar iþlerinde güçlerindeyken Bit baltayla yardý kafalarýný gövdelerini Ve sonra En büyüklerinin boynuna astý baltasýný da Bu yaptý dedi Bu yaptý Ýnsanlar görünce tapýnmaya geldiklerinde bu durumu Ona sorun dedi o yapmýþtýr Sus dediler sen yaptýn zaten söylenip duruyordun O halde dedi Ýbrahim Nasýl taparsýnýz Kendilerini bile Korumaktan aciz Bu zavallýlara Bunlar ya odundan yontulmuþ Bayaðý oyuncaklardýr Siz onlarla Tanrýcýlýk oynuyorsunuz Ýbrahim’i yakaladýlar Yaka paça tuttular Sürükleyerek götürdüler En büyük Tanrýmýz dedikleri Ve tapýndýklarý Nemrut’un huzuruna
13.04.15
Ahmet KEMAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karaosmanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.