Ezik bir gülüþtür ayrýlýk
begonya kokusunca lirik
saksýlara boyasý akmýþ hüznün
eþyalarda kalan gize tutuklu
gezinen elleri o gün bu gün
kendine yenik
kapanýr güneþin devri
gece sahiplenir düþleri
uykusuz bir bakýþ biçer devrik
sýðamaz bir yere ayrýlýk deliþmeni
acýmasýz olur her tik tak
avuç ýslak gözlü
kaçar karanlýk sislere.
sevda kýraðý bir avunuþ
çamlara düþen beyazlýk
alaca yerleri çýplak
kendinde arar kendini
bulamaz ayrýlýkla dengini
gezinir göðsünün arasýnda
kardelen çiçeði dindirmez ateþi
tanrým ne acýdýr bu
baðýrsam gök yýkýlýr
sesim acýmý kanýrttýrýr
bileyerek býçak tüm yüzeyini
kýskanýr balta yüzümde ki hüznü
elma yarýya bölündü
arsýz çocuk kýrgýnlýk
ipsiz uçurtma boþluðu
yeniden durmadan kopar kuyruðu
gökyüzü bu gün bulutlu yontu
her aþk eksileniyle büyür
azýkla katýk eder günü
içi içini yiyerek
þehirlerde üþür
yollar kýrýk sokak lambalý
kapanmýþ kapýlar çaresiz
ayaz yüzden düþen uðultu
kýraðý düþmüþ sevdaya
hani sevmek eski bir alýþkanlýktýr da
ayrýlýk kimliksiz bir hortum mu