HAYATIMIZ

Çocukluk,
Annenin dizlerinde uyurken mýþýl mýþýl,
uyanmak istemediðimiz en güzel rüya.
Mutluluðun oyun olduðu yaþlar
Topumuzla çalým attýðýmýz hayata
Ve güldüðümüz, kaygýsýzca doya doya..

***
Gençlik ise,
Bu rüyadan uyanýþ.
Kapýlýp hayatýn rüzgarlarýna,
dolu dizgin koþmaktýr okul yolunda
en güzel sevdalara.

O,
Hayata meydan okuyan,
yürüyen ego.
Denize koþan ýrmak
Esip gürleyen fýrtýna
Taþýn suyunu çýkaran kudret.
Ve gözü kara,
giriþmektir her kavgaya.
Ýdealleri uðruna...

***
Orta yaþ
Olgunluktur biraz da.
Koþmaktan yorulmak,akýp durulmak.
Dostu düþmaný seçmek
Olmayacak düþlerden, yavaþ yavaþ vazgeçmek.
Olasýlýklar içinden en güzelini,
Yörüngende dolanan,
Eþ ve çocuklarýný seçmek.
Ýþte bu duygularla,artarken sorumluluk,
varmak için menzile,
sevgiden duvar örüp,
köprüler kurmaktýr geçmiþten geleceðe
Böyle baþlar mutluluða yolculuk...

***
Yaþlýlýk mý ?
Ýþte onu hiç sorma.
Karnýn tok sýrtýn pekse,
geleceðin güvendeyse,
Huzurun son duraðýdýr.
Anýlarýn ýraðýdýr.

Hazanda yaprak dökümü
El öpümü bel bükümü
Gözünde gözlük,elinde asa
hayýflanýp hýzla geçen yýllara
yorgun yüreðinde binbir hatýra
dalarken uzaklara,
Onlarý yad edecek bir dost ararsýn yalnýz odanda.
Ve artýk bundan sonra tek dileðin,
yorgun bir gemi gibi,
sýðýnmaktýr en güvenli limana.
Ama her akþam, ayný soruyla girersin yataða.
Acep çýkar mýyým sabaha...

MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: