Hüsamettin Çoban Bey, Yunus’u þöyle süzdü
Sene bin iki yüz dört, mevsimlerden de güzdü.
-Beyim yarýn bayraktar ben olmak istiyorum
Tüm gücümle burçlara týrmanmak istiyorum.
Haddin deðil diyerek Ata Beyim gürledi
Ilgaz’a çarpan sesi doruklarý bürledi.
-Beyim gece rüyama peygamberimiz girdi
Elini öptüðümde yüreklerimiz birdi.
Kulaðýma dedi ki; bayraða iyi sarýn
Þehadeti dilerdin, kavuþacaksýn yarýn!
Baþ eðmeyen Uç Beyim, bu sözleri duyarak
Sancaðý teslim etti Son Nebi’ye uyarak.
Sipahiye bu sözler fazlasýyla da yetti
Çadýrýnda Mürebbi son geceyi zor etti.
Þafakla birlik sanki kaleye Türkler aktý
Çelikten pusatlarý Bizanslýlarý yaktý.
Yunus’un yiðitliði doldursan sýðmaz hurca
Kendi þehit olsa da sancaðý dikti burca.
Bayrakla coþan asker kýrdý demir kapýyý
Kafirin avucundan aldý taþtan yapýyý.
Kastamonu Kalasý çetinindendir kayrak
O gün bu gün burçlarda, dalgalanýr bu bayrak!
Ýsmail SÜKLÜM
31 Ocak 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.