yerini yadýrgayan bir tuðla dökülüp bütün sýrrýndan yýkýyor duvarýný
,
karýncanýn böceðin rýzký bir topraðým
boþuna taþýmýyor omuzlarým bu telaþý
üstüme basa basa ikna oldum buna
susuzluða çoktan konuþmuþ bir yada taþýný
yaðmura gizleyemem
kulaðýma gücenme
ben kalbimsiz dinleyemem dünyamý
say ki bir elin diðerinden alacaðý var
yazýn kar
ayazda ýsýtmayan güneþ biraz
yok
üþümekten þekvâ deðiliz
yüreði canlý olan
acýya beklemeyi öðretmiþliðimiz
güçsüz bir yürüyüþü eceline yetiþtirir acelem
hoþ gör birbiri arkasýndan giden ayaklarýmý
ýslýðýnýn karýþtýðý rüzgârýn tâkîbinde
kimim
sicim gibi yaðmurdan tam i’dâm edileceðim
bi cümle gelip alýyor boynumu ipten
,