sözsüz müziðin týnýlarý seriliyor yüreðimin kýyýlarýna
martýnýn bebek gözlerinde gülümseme
sensizliðin özlem taþkýnýydý
hüzün rengi konmuþtu iki kanadýn arasýna
kara-yeliyle eriyen köpükler
uçuþuyordu koyaklara
ne aradýðýmý bilmeden koþtum baþtan baþa sahili
ki býrakmadý peþimi
sýrtýma
renk renk vuran
ayaz ýþýðý
ve
yakamoz gece
bir küreði kýrýlmýþ sandalýn
can suyum ýlýk olsa da havasý buzdu hasretliðin
kirpiðin i mgelem saçaðý ucunda bir þeffaf katre
neden açýldý ses’ten avuçlarým göðe
söyle !
çýðlýðýmda süzülen Martý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.