Eline almýþ Kur’an, hiçbir zaman düþmeyen Okudukça yaþayan, taviz de vermem diyen Tekbirler getirdikçe, o deyiþle kükreyen Kellesi koltuðunda nedir bilmez ihanet Atasýndan yadigâr, bilir vatan emanet Her cephede Mehmetçik nöbette olmalýyým...
Ýslami teblið esas deyip hülyaya dalan Baþka yolu görürken bilirde hepsi yalan! Günaha tövbe edip akýtmýþ ne çok nalan Etrafýna yalnýzca daðýtmýþ da adalet… Ölüm yeniden doðuþ, vuslattýr þahadet Her cephede Mehmetçik nöbette olmalýyým...
Uyanýk olmalýyým bu uðurda, diride Daldýrmalý elimi topraðýn ta dibine! Eðer hoþ kokuyorsam her açan çiçek gibi Ve de seveceklerse beni her dem ilahi! Allah’a giden yolda seksiz þirksiz bir köle Yürüyeyim arkama bakmadan güle güle Vatanýma daim er, Ýslam yolunda baki Yaþayayým dupduru, anamýn duasýyla:
O vatandýr ki anam yakmýþ elime kýna Topraktan ne çýksa yer, içerim kana kana Bu güzide vatana, boynumun borcu vefa! Vatan elden giderse budur gerçek kýyamet Diyerek takip eder önde giderken Ahmet Her cephede Mehmetçik nöbette olmalýyým...
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.