güneþimle arama girdiðinden beridir
sen tutulmasý’ yaþýyorum
bilhassa ikindi vakti
yutulup kalýyorum
eskiden düz zannederdim kendimi
ta ki dünyamsýn diyene dek
anladým o vakit
yörüngen çekimime denk
sonra aþký keþfettim evren niyetine
baktým ki sonsuzluk içindeki yerim
küçücük bir zerre
üstelik baþka gezegenler de varmýþ
güneþi kesmese de
nihayetinde aya adým attým
aþk için küçük
kalp adýna’ büyük bir adým
dünyana baktým sonra
ve dedim ki;
herkesin bir uydusu var
seninki de ay
marsta hayat olabilir
olsa N yazar
uykumla arama girdiðinden beridir
rüyanda geziyorum
sabahýn kör vaktinde
söz açýp kapýyorum..