Aslýnda dört duvara göre küçüktü bedenim Yinede sýðamaz oldu içeriye Yoktun... Aramak içindi cadde bucak koþuþturmam Bütün kaldýrýmlarda ayak izini aradým Hatta insanlarýn yüzünü tek/tek taradým Savaþtým gözlerimin kurþunuyla Bulabilmek için... Buda deðil ve yok diyen seslerimle boðuþtum Neredeydin seni þehir nerede gizliyordu Görmek içindi son nefesim Bir umut yalvarýþýn ümidine teslimli Bedenler etrafýmda dolaþýyordu Hangisi sana benziyor diye Avunmak istiyordum Þehrin ýþýklarý sokak lambalarýna teslim oldu Yorulmak bilmeyen ben Kaldýrýmlarý aþýndýrýrken Gözlerim ayak izlerini bile arar oldu Sanki sýr oldun, kayboldun Dinlenmek bilmedim Saydýðým yýldýzlarýn sayýsýný unuttum Gece sabaha çok yakýnken Ýnsanlar azalýverdi Ben yine bütün yüzlerde Seni arama savaþýndayým Nerdesin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
özgür sayık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.