Şimdi Eskiyen Benim

Adem Ulutaþ

Þimdi Eskiyen Benim

Bakma öyle yüzüme yýllara göðüs gerdim
Sevdiklerim uðruna ömrümden ömür verdim
Yýllar geçip giderken gençliðim geçmez derdim
Ýhtiþamým kayboldu çöküþtedir bedenim
Urbalarým yenide þimdi eskiyen benim

Haftalar aylar yýllar sayarken geçmiþ zaman
Ben uzundur sanýrken yolumu biçmiþ zaman
Soldurmus bedenimi kanýmý içmiþ zaman
Gömleklerim ütülü kýrýþýk olan tenim
Urbalarým yenide þimdi eskiyen benim

Her ilaç bir zehirdir içerim þifa diye
Her zehiri kullanmam derdime deva diye
Dünya nimetlerinden vazgeçtim heva diye
Hücrelerim ölüyor ayný kalsa da genim
Urbalarým yenide þimdi eskiyen benim

Ayak ayný ayakta takatim mi kesildi
Sahi þimdi unuttum koþmak neydi nasýldý
Anlaþýlmaz konuþmam sesim neden kýsýldý
Renkten renge giriyor büyür yüzümde benim
Urbalarým yenide þimdi eskiyen benim

Piri fani olmaktan þikayetim yok haþa
Her yaþta bir güzellik eyle gönül temaþa
Ölümlüye ölüm var istersen bin yýl yaþa
Evet böyle söylüyor imaným ilmim fenim
Urbalarým yenide þimdi eskiyen benim

Kayýt Tarihi : 8.11.2017 06:49:00
Sosyal Medyada Paylaşın: