"Yaðdý, bütün gece kar(*)
yýldýzlarla aydýnlanarak.
Bir þehir, bir sokak, bir ev var.
Ahþap bir ev, uzak mý uzak.
Yatýyor minderde bir çocuk.
Benim oðlan, sarýþýn tombul.
Misafir yoktu, kimseler yok.
Pencerede fakir Ýstanbul.
Öttü acý acý düdükler,
hapislik gibidir yalnýzlýk.
Kapadý kitabý Münevver,
aðlayýverdi azýcýk.
Bir þehir, bir sokak, bir ev var.
Ahþap bir ev, uzak mý uzak.
Yaðdý bütün gece, yaðdý kar,
yýldýzlarla aydýnlanarak.