ben en çok geriye baktýðýmda aðlarým sýðýndýðým gecelerin sessizliðinde için içine sarýldýðým hep hüzün ve her satýrýma yorgunluðumu yazarým...
hep uzaktan seyrettiðim manzara gözlerimi yaþartan hayalin, herkes mavilikler için yaþarken ey karanlýk ben sende öldüm...
her kime dokunsam; ya yaþatan þeker oluyor, yada öldüren zehir...
oysa ellerin ellerime ayrýlýðý gözlerin gözlerime hasret gözyaþlarýný býraktý, ah seni özlemek ah seni özlemek ölüm gibi bir þey iþte acý çeke çeke çöktü üzerime...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞAİRbaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.