Yaðmur damlalarýnýn ýslattýðý bir hikayeden geldim Güneþ gibi yakma, dedim Toprak kokmak istedim...
“Yaðmurdan sonra toprak kokusu yüzün” Diye baþlayan þarkýnýn Tam zamanlý dinleyicisiydim Beni gülüþümden tanýyacak bir çift gözün özlemiyle Vuslatýný tüm tarihlerde iþaretlemeye hazýr bir bekleyiþtim Yani ben di’li geçmiþ zamanlarýn Dili lâl öznesiydim
Ýstedim ki bir þehrin baharýnda Bir aðacýn en güzel gazelinde Ya da bir çift gözün yeþilinde tutulayým saðanaklara Ve tutunayým ellerine Yaðmuru anlatan þarkýlarda
Alýþýlmýþ olan ne varsa Býrakalým istedim kuytulara Üstü baþý daðýnýk kalsýn bitmemiþ cümlelerin Virgüllerimiz de biraz rahat etsin istedim
Vurguyu sondan bir öncesine býraktýlar diye cümlelerde Sondan bir öncesinde hep seni söyledim Sevmenin coþkusuna lirik dedi kitaplar Oysa tek bildiðim þiir türü zaten; gözlerin
Ben seninle yaðmurlu bir hikayenin Toprak kokulu hecelerinden geçerken öðrendim Güneþ deðil Yaðmur deðil Yaðmurdan sonra toprak kokusu senin ismin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Büşra Topbaşlı Nazlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.