Bulutlarla yarýþan,ýslak nemli gözlerim Sele dönüþtüðünde,boðulurken ah etme! Adýný her andýkça,"of"la biten sözlerim, Kulaðýnda çýnlayýp,daðýlýrken ah etme!
Ah etme!Çünkü;þu an,gurbetin gurbetiyim Hasretin nasýr tuttu,sevdamýn diyetiyim Bu ýssýz diyarlarda,"Sus"Cumhuriyetiyim Lal olmuþ biri görüp,baðýrýrken ah etme!
Canýmdan bile firar,ettim etmesinede, Aþkta firar olmuyor,prangalý sine`de Sen topla günahlarý,bana yükle yinede, Ama;Sýrat`ta beni,çaðýrýrken ah etme!
Hani o imkansýzlar,biraz zaman alýrdý? Hani o zor olanlar,biz de hafif kalýrdý? Ha bak! Bir de seninle,yeminlerimiz vardý Hayallerimi bir bir,yoðururken ah etme!
Hadi son bir damla ol,düþ artýk gözlerimden! Düz ovada yoruldum,fer gitti dizlerimden Hala anlamýyorsan,benim bu sözlerimden, Þiirlerinde ilham,doðururken ah etme!
Hangi mevsime ait,aþk denilen bu rüzgar Hüzün eser yüzüme,nereye dönsem çakar Hikayem yakýn deðil,gözüm uzaða bakar O simsiyah saçlarýn,aðarýrken ah etme!
Ozan karapece Sosyal Medyada Paylaşın:
karapece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.