BEN ÖĞRETMENİM
Bilirim öðretmenlik Peygamber’in yoludur
Gidiyorum bu yolda çünkü ben öðretmenim.
Gür bir aðaç dalýyým tomurcuklar doludur
Çiçek açar bu dalda, çünkü ben öðretmenim.
‘Hiç bilenle bilmeyen, bir olur mu’yu bilir
Ýlim yitik hazine, Çin’de de olsa alýr
Deðil bilgi öðreten, bir harfe köle olur
Nakþetmiþim gönüle, çünkü ben öðretmenim.
Mevlana-Yunus gibi mürþidi kâmiller de
Sevgiyle öðretmiþler, o yüzden gönüllerde
Sevgi olan her yerde çocuk emin ellerde
Bizde ki emin elde, çünkü ben öðretmenim.
Çocuk bize gelince hamur gibi iþlenir
Ýlgi merak geliþir, hedefleri düþlenir
Bilgi dolan eserler sýrlanýr gümüþlenir
Eserlerim okulda, çünkü ben öðretmenim.
Fedakârlýk hasleti bütünleþmiþ bizlerle
Dersleri iþleriz biz en þefkatli sözlerle
Takibimde onlar þu bizdeki gözlerle
Ýsterse olsun çölde, çünkü ben öðretmenim.
Yýlda bir olsa bile kutlansa da günümüz
Deðerimiz ortada referanstýr dünümüz
Muallimken öðretmen ama hoca ünümüz
Gözüm olmadý malda, çünkü ben öðretmenim.
Öðretmen istemez ki ne heykeli ne büstü
Halkýn içinde olur, deðil olaðanüstü
Bazen deðer bilinmez býrakýlýr yüzüstü
Ödetirler bedel de, çünkü ben öðretmenim.
Mum misali ýþýðý, verirken eriyendir
Doðru bildiði yolda sapmadan yürüyendir
Behlül öðrencileriyle tüm yurdu bürüyendir
Kokumuz esen yelde, çünkü ben öðretmenim.
24.11.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.