KIBLESİNDE SAF TUTTU ALLAH DİYE DİYE...

Göðün kýrýntýlarýnda uçuþan tülünde hezimetin
Bazense borazan i mgeler…
Tahayyülü zor idi neþenin
Yüreðin kýsraðý sancýlý alamet
Göðün küpeþtesinde ölü bir zihniyet.
Azabý yüksekti söylemlerin
Þafaðýn dili sancýlý
Kayrasýna tohumlar ekti sefalet
Uçkuruna düþkün muhatap alýnmayasý cehalet
Kök söktürdü ömre, zafere ve yüreklerin
Kýblesinde tecelli eden sanrý yüklü muhabbet.

Elbet kefareti ödenecekti
Ne kinaye yüklü köstebek
Ne sahalarda sürünen sivil yüreklerden taþan
O mayhoþ emareler
Zanlarýn uçuþtuðu tutsaklýk
Zehrin ölümüne eþlik eden masumiyet…
Yetim düþtü i mgeler
Sarardý soldu heceler
Destursuz geçmedi gün
Hüzün yüklendi her öðün de göðün kanatlarýna
Asýlý kalan bir izlekte
Tanrýsý yoksunluðun aczi yet.

Gölgelerin en maðduru
Sehven yenik düþen sevdalý seyrüseferi ruhun
Kozasýnda evham;
Sevdalý haznesinde aranan meram
Tesellisi ölümün aþkla adanan ibadet ki
Bir menkýbede doðdu gece
Geceye serildi þair ve hece.

Kalemin tutanaklarýna esip de gürledi
Þaþalý hitabý yüksündüðümüz
Minvalde tutuþan yorganý
Astýkça astýk tavana kelamý
Sisinde ömrün
Þehrinde þiir yüklü mevsimin
Andýkça adýný kötünün
Ve efsunlu ruhlardan sýzan irin
Nöbette aþk ve Rahman
Kehanet erbabý nidalar soldu
Kayrasýnda ömrün varsýn vadesi doldu
Umudun.

Yeknesak bir týný
Anan dününü
Bedellerin nüksettiði
Gazasý mübarek uçuþu yankýlarýn
Yanýp da hidayetle
Temsili miydi düþlerin gerçeklerden taþan…

Diviti selamýn tükenmedi
Azabý þeytanýn sonlanmadý
Ýfa edilesi her katre
Sedasý tohumlarýn ektikçe gönle
Zaruri bir nefesla
Baðdaþ kurulasý hâsýlýn
Zemzem suyuna hasret cihan
Esaretinde sevginin nükseden
Sevecen bir eda
Meþru kýlýnan ömrün devasa bahçesinde
Açýp da solmayan bir goncanýn varlýðý
Eþlik eden özleme banýp da inancý…

Ve gün devindi
Körüklenen imanla
Surlar ve kaleler kuþatýldý
Aþkýn hâkim kýlýndýðý bir hüsranla
Yanýp tutuþtu bedenden firar eden
T/asasýna tutundu her þehadet
Asýlý kaldýðýmýz umudun da kareköküydü
Sehven yenik düþen elbette harbi sevgilerin meali.

Titreyen o ýþýkta azat edildi her tutsak yürek
Andýkça Rabbini feri aydýnlandý göðün
Tek katresi bile düþkün kýblesine;
Tek hasreti kavuþulasý metanet
Sevip uçuþan her zihniyet
Kavuþtu sonunda o tek arzusuna:
Yandýkça aþk ile
Kýblesinde saf tuttu Allah diye diye.

Sosyal Medyada Paylaşın: