mezar bile yetmez artýk bize bana dua et baba babalarýn duasý kabul olurmuþ sabah ezanýnda
ki...
mezar bile yetmez artýk bize bu nefreti söndürmeye bu acýyý dindirmeye yüreðe sindirmeye
mezar bile yetmez artýk bize ne selvide salanan bir devrimci ne yýkýk bir evin duvarlarý en büyük hatayý yapmýþým kendimce anýlarý bir pencereden çiçek gibi devþirince bir pencere on pencere yüzbin pencere de gece
ki...
mezar bile yetmez artýk bize ölüm bile yetmez ey dost ne o çatýdaki güvercin ordusu ne flamingolaraýn kanatlarý ..... uçamayýz....sus bu sayfayý çiz yeni bir þiir yeni bir giz mezar bile yetmezmiþ acý girince yüreðe yumruk gibi mezar bile yetmezmiþ
mezar bile yetmezmiþ gidince ilkbahar ve güneþ saklanýnca çekmecelerimize bu karanlýkta aynalar hep hazan bu karanlýkta besteler hep hüzzam olur
ki...
mezar bile yetmezmiþ deðiþince insanlar yerçekimi gölgesi, bir ay tepesi istediðim insanlar ah insanlar ne zaman girecek þarkýlarýnýzýn sesi gökkubeyi delecek
çok eski bir þarkýyý istiyorum þiirime selam dursun el sallasýn yüreðim geçmiþ bir mutlulukla son kez kanatlansýn
ki...
mezar bile yetmez artýk bize son söz sadece anahtar sesiydi sessizlikti soðuktu geceydi yabancý bir ýþýkta yola çýkmýþtýk secdede açan ibadet çiçeðine
ki...
ne secde kaldý ne çiçek sadece çamurdan bir toprak ve içinde çýrpýnan bembeyaz bir yaþamak....
Ayþegül Aþkým Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Aşkım Karagöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.