balık misali

Benim tipim hep kayýktý!
Marmara da balýk misali. gönlüm , her olta atana tav oldu.
Hep yanlýþ zamanda, dogru insaný aradým durdum..
Elveriþsizdi! Teknem ilk fýrtýnada denizin dibini boyladým..

Elbette; bende bir anadan üryan !
Sag kulagýna okunan ezan sonrasýnda
Bu hayatta varoldugumu hatýrladým.
Belkide tek haklý kusurum ! Kendimi çok
Geç tanýdým..

Baþkalarý için, baþka oldum.
Bilmedigim limanlara demir attýgýmý sandým.
Lisaným yetersiz kaldý . bazen konuþtuklarýmýn
Hiçbirini anlamadým..

Hassasiyet inisiyatifi hususunda özellikle
Ansýzýn avlandým..
Kâfi bulunmadým! Yaþama endiþem ayyuka çýktýgý zamanlarda bilhassa..
Yada yanlýþ anlaþýldým..
Dipsiz bir kuyu bu esasýnda zihnimden firar eden "balýk burcu"

Zor ! Geliyor üstelik zoraki derecede
Can yakýcý..
Akýl almýyor.. Aklým yetmiyor gibi’de
Sorgulamak ! Ýstemedigim bu pervasýz nefes alma delirtisi!
Delirtmek üzere sanki beni..
sessizce..

Sosyal Medyada Paylaşın: