yaşadığın sürece sende beni unutma

Hüzünle dalgalandým bugün yine
Bölündüm toz taneciklerine
Savruldum üþüten bir rüzgarla
Sokaklara okyanuslara

Bak dalgalanýyor sakin denizin
Hýrçýnlaþýyor gittikçe dalgalarý
Karýþýk bir fýrtýna gibi
Biraz kara yel biraz poyraz
Demir attýðým limanda
Sürgün edileceðim hissi var içimde
Yine dün gibi uzaklara
Ýþte bu yüzden yarýnda
Seni sevebilir miyim acaba diyorum

Sil baþtan yazamam bu kaderimi
Çünkü bende deðil imtiyazý
Bir siyah gölge gibi
Belirsizlik dolaþýr durur ardýmca
Adý alýn yazým
Bende senin gibi bilmiyorum
Nasýl gelecek yarýn

Bir yaným derin okyanus
Karanlýk dibinde benim göremediðim korkularým
Diðeri ise der mevladan umut kesilmez
Hep böyle yaþarým halet-i ruhiyemde
Seni seviyorum derken
Yaþadýðým ana güne dek
Yarýnda beni sevecek misin dersen
Yaþarsam elbet
Eðer kapýya gelirse zamansýz göç
O zamanda kusuruma bakma
Bil ki hep sevdim seni elini býrakmadan
Ve unutmadan çaresiz gidiþimin ardýnda
Sende yaþadýðýn sürece beni unutma.


Sosyal Medyada Paylaşın: