Adýna kýskançlýk mý desem, bencillik hani O an çýðlýklar, kan kaplamýþtý þarampolü Bunu açýklamasý zor, elinde silah cani Eþine ölüm saçar, savaþýr gibi kolu:
“Ayný yastýða baþým koyup seninle yatmam” “Çýldýrttýn beni, sana dedin sevdada gütmem” “Bana yar olmazsan da baþkasýna yar etmem” Kelepçeledi polis, tuttu karakol yolu!
“Kaný bozuktu iþte çürüttü beni bu aþk” “Dayakla inletirdi nelere þahit döþek” “Dövdükçe gülerdi bu halimle ederdi meþk!” Son sözleriydi, kadýn gözleri açýk öldü!
Ýstemezse diretme, nedir kadýna þiddet Köle mi kaldý bu çaðda bu nasýl ego, hiddet Kocasý oldun diye ödenir mi bu diyet Kadýn cinayetleri sarýyor saðý solu…
Evlenmiþsen sabýrlý ol kadýn güldür koksun gül Ne anlatýrsa dinle varsýn olsun da bülbül Kaygýnda olsun mutlu etmediðin an üzül Kalpte cennetin olsun orman sarsýn çölünü!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.