hayatý hiçe saydýðýmýz zamanlardýr çocukluk,
ne bir endiþe nede korku vardýr içimizde
bir þeker ile þeker gibi olurduk sessizce
ne büyükler vardýr büyümüþte hala çocuk ,
imrenirim onlara býrakýrým tüm hüzün dolu olanlarý onlarýn ardýna
yaþamak aldýðým nefes yýllar yýllar sonra vereceðim son nefes
þeker gibi olmak var dünden bugüne,
þeker toplamalý tebessümler ile birlikte
mutluluk yaný baþýmýzda
mutlu olmayý seçemiyorsak suç ne onda ne baþkasýnda
umut aslýnda þekerden helva
her görenin aklý kalýr aslýnda onda