Örselenmiþ yüreðimin kýrýk kanatlarýnda Mülteci bir aþkýn yarasý var. Kanadýkca ipini koparýp kaçar, Kuyruðuna baðladýðýmýz sevgiler. Sensiz ve þiirsiz kaldý yazýk, Gömüldü gecenin karanlýðýnda...
Ayrýlýk savurdu yine rüzgarlar. Kapandý sevgiliye açýlan gümüþ kapýlar. Böyle yaþamanýn ne anlamý var, Pazar pazar aþk satýlan zamanda, Yüklendi gecenin sýrtýna bütün umutlar...
Yar yoksa,ben de yokum. Kimsesiz kalan bir aþkýn Ayak ucuna basa basa bende yokum. Korksam da yalnýzlýktan. Zaman alýþýracak beni, Sessizce yürüyorum. Hoþça kal þiir yüreklim. Hoþça kal ay ýþýðým...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 28.08.2019 Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.