en hafif esintide suyun kýyýya vurmasý gibi ya da bir taþýn titretmesi gölü bu acý çullandýkça bedenime kemiriyor yüreðimi bir þehir geçiyor içimden düþmaný uyanýk sularý ölü
bir apartmanýn takýlýyor ayaðý omuz veriyor çelimsiz bir kulübe yerde kuru yaprak gürültüsü bir þehir geçiyor içimden soðuk ve bomboþ sokaklar sallanan birkaç aðaç iki terazi kefesi fýsýldaþan biri ille de mizan diyor diðeri naparsýn düzen
iþte tam burada rayýndan çýkýyor boðazýma dizdiðim lokmalar bir þehir geçiyor içimden ve iþtahýmý kesiyor üzerine bastýðým yol
nem kapýyor benden bulut bir yýldýz düþüyor asýldýðý yerden burnumda fýrtýna kokusu aðýrlaþýyor kaburgasýndan su alan gemi bir þehir geçiyor içimden ardýndan deniz uðultusu
acýma aldýrdýðý yok pervasýzca akýyor zaman bir þehir geçiyor içimden bir çocuk ordusu sonra bir kuþ havalanýyor serçe parmaðýmdan iki gözüm iki avuç su
hicran aydýn akçakaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hicran Aydın Akçakaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.