Benim düþ sokaklarým olmadý hiç hayal kýrýklarýmdan. Gün oldu, kalbime sýðdýramadýklarýmý aklýma sýðdýrmaya çalýþýrken buldum kendimi. Gün oldu, saðýmdan soluma boþluktan yuvarlanýr gibi düþtü üzerime uykularým . Ve ; gün olmadý sonunda iþte. “Canýna yandýðýmýn suskunluðu sana sesleniyorum gelme “ derken, tamda þu an bütün noktalardan kopma, Zamanýn limanlarýný dahi terketmeye varmanýn vaktiydi artýk belki de..
Kim bilir, belki de ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
1GeCe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.