suskunluðun kimliksiz bir yanýttý kendimi alýp götürdüðüm yitikliðe zemheri ayazlar dolanýrken adýmlarýma iki damla güldü býraktýðým baharý yorgun ömürlerin kýyýsýna
güz öksüz ve eksik yapraklar firari bir bahar rüzgarda sensizliðe baðýrýyorum sensizliðimi kimsesizlik çýkýp geliyor sonra bakýþlarýna yolcu bir tren kalkýyor gözlerimden bu yazdýðým med cezir isyanlar hep sana
eylüle yolcu bu hüzün kervanlarý yaðmur saðnaðý sonsuz zamanlara düþleri tutsak uykular düþüyor saçlarýndan havalanan güvercinlerin beyazýna izmir gülüþlü bir akdenizsin þimdi sen ellerimde dumaný tüten ayrýlýklara
Latif Köybaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Latif Köybas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.