Nasýl da özlüyorsun O bundan habersiz Yüreðin onu arýyor Hâlâ eskisi gibi Her zaman gözlerin... Yokluðunu anladýðýnda Ýþte o zaman Ne oluyorsa oluyor Bir acý oturuyor þurana Üzülürüyorsun Ama bir yararý yok. Üzülmenin de Gözünde uykusuz gecelerin Yorgunluðuyla baþlýyorsun sabaha… Günler aylarý Aylarsa yýllarý kovalayacaktýr Kim bilir… Ve sonbaharda Dökülen yapraklar misali Soluyorsun Güneþi görmeyen yüzünle Hep sende kalýyor… Onun sana vermiþ olduðu O buruk his Gönlünü bir daha kanatýyorsun Keþke gitmeseydi diye diye O yara Kabuk da tutmuyor.
Yeliz Algül 12.07.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
yelizalgul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.