Varlýðýn hayat veriyor bana çorak topraklara sýzan su gibi bu gelgitlerle dolu yalan dünyada sen inadýna yalýn inadýna doðru bir çizgi… bazen huzurun anahtarý bazen de umudun gözleri… kimsin nesin düþ müsün bilmem hiç görmedim ki seni bilirim ne zaman içim acýsa yüreðime dokunur ellerin
bir ten de giydirmedim sana ben topraðým kadar güçlü güneþim kadar sýcak denizlerim kadar sakin daðlarým kadar güvenli durmalýsýn. insan diyemem, bilmiyorum bir gaye peþinde oradan oraya uçup giden bir martý kim bilir güvercin olmalýsýn…
ses ver…
duymalýyým !
bir canýn olmalý
nerelerde atar bilmem
fakat ölürse sahilime vurmalý...
Ayþe Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşeceyhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.