Esiyor hafiften bir Rüzgar Beynimin girdaplarýnda, Ýnce bir sýzý gibi. Buram buram Toprak kokusu. Sesinin týnýsýnda Kuþlarýn Umut bekleyiþleri. Güneþ’e hasret bir sabah. Koptu kopacak Sevdanýn kelimeleri cümlelerde. Bu umut yaþadýðý sürece Varsýn desinler, Ölüm var diye. Yaþamalý bu aný Gözleri ile yargýlamalý Ýdam’a. Nefesi Aþk.
09.06.19 - Ýsmail Polat/ Bochum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ismail Polat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.