Hayaller büyüdükçe yalnýzlaþýyor insan Zaman süzgecinde eksilen soluk Keþke çocuk kalsaydým dedirtiyor her an Bu yüzden kumbaramda kalmalýydý mutluluk
Ekonomi hesabýndan uzakta Bakkal zammý olmalýydý hüznüm Çocukken top oynadýðým bu sokakta Hayat kavgasý içinde artýk seni arar gözüm
Annemin ekmeðe sürdüðü tereyaðý ve bal Uyanmak için tek sebep kalmalýydý Her sabah kalkýp seni aradýðým bu Ýstanbul Beni topraðýna çocukken almalýydý
Þimdi çocukluðumun geçtiði evde yalnýzlýk Onca mutluluða sevdadan pranga Gönülde varlýðýn ömürde yokluðun bir garip ýssýzlýk Seni düþledikçe lafý güzaf oldu mutluluk sol yanýma
Büyürken takýlýp düþmeliydim topraða Ki kül olmazdý mutluluklar hasret yangýnýnda
Sosyal Medyada Paylaşın:
lafı güzaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.