Bir Şey
bir þey dokunuyor bize gök kubbeden
bir þey yaðýyor ýlýk ýlýk kurumuþ dudaklarýmýza
bükülen imanýmýz boy veriyor içimizdeki çölde
ve daðlar küçülüyor , bulutlar deðiyor ellerimize
þerefle huzura seriliyor iman kokulu kalpler
bir þey þehre süzülüyor usulca
sarýp sarmalýyor yüreði yaralýlarý , gönlü açlarý
ümitsizlere umut þerbeti içiriyor bir el ,
temizlenip diriliyor , zikirle hemhal oluyor diller
bereket kokuyor toprak ,
bir heyecan uyandýrýyor körelmiþ yollarý ,
ayý baþka doðuyor , güneþi baþka ýsýtýyor soðuk bedenleri
bir þey var bu evrende dolaþan
bu aya sýðmayýp taþan
bir misafir geldi kanatlanarak
kondu göðsüne müminlerin usulca
kurumuþ dallara dokunan bahar gibiydi hali
çiçeklere boðdu onardý kir tutmuþ nefisleri
þimdi gitmeye hazýr kanatlarý
bir iman çiçeði filizlendirdi solmasýn istiyor
arkasýndan üzülmeyelim diye bayram hediye ediyor
öyle buruk yüreðimiz ayrýlmak istemiyor
bir þey var ýslak gözlerinde müminlerin
ya son vedamýzsa diye içleniliyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.