Gitmiyor gözümden yere çöküþü
Hüznünü saklayan mahcup bakýþý
Sordum buralarýn nasýldýr kýþý
Aðýrtýr baþýný ’çok’ dedi sustu
Üstünde eskimiþ yamalý ceket
Yoksulluk haline ediyor avdet
Sordum yaþýn küçük neden eziyet
Kimsen yoksa þayet ’çek’ dedi sustu
Nemli kirpiðinde yaþýn büyüðü
Sildikçe inatla aktý sümüðü
Sordum hiç giydin mi okul önlüðü
Benzi beti attý ’cýk’ dedi sustu
Sertleþmiþ elleri meþin derisi
Bezgince gözleri badem irisi
Sordum þu gönlünün var mý perisi
Ahh, bizden gayrisi ’yok’ dedi sustu
Sonra da tutturdu uzunca ezgi
Alnýnda o yaþta derince çizgi
Sordum çekilir mi bu acý yazgý
Kimsesizlik bana ’hak’ dedi sustu
Belli ki yüreði kendi gurbeti
Bozkýrýn baðlarý, baðrý uzleti
Sordum bu külfetin nedir ayeti
Çevirdi baþýný ’gök’ dedi sustu
Üþürken titredi inledi derya
O an bir beise kapýldým güya
Sordum en son nedir gördüðün rüya
Annemin yaptýðý ’kek’ dedi sustu.
Nezahat YILDIZ KAYA