Saçlarýn nasýl kokar, inan hiç bilmiyorum
Bir gül koklarsam seni anacaðým, Ayþe’m
Senin kadar oðluna yanan hiç bilmiyorum
Bu yüzden ardýn sýra, yanacaðým, Ayþe’m
Ýyice yaþlandýnýz; ben gurbetteyim hâlâ
Hiç düþünmedim beni özlediniz mi diye
Yüzlerce kez batýrdým dostu yað ile bala
Vefasýzlýk oldu hep, verdikleri hediye
Ben yanlýþ insanlara bel baðlamýþým Ayþe
Ellere buket verdim. Bilir misin sen gülü?
Nankör kullara ah ne çok aðlamýþým Ayþe
Öldürdüler merhamet, diye öten bülbülü
Sana hiç faydam var mý, varsa söyle birini
Yediðim kazýklarý, hak ettim, yalan deðil
Ellere verdim senin »kalbimdeki« yerini
Anladým ki sonunda yüce Allah çok adil