Ufuklar yangýn yeri sensiz biten bir günde Rýhtýmlarda yalnýzým yine ruhumda hüzün... Açýkta demirleyen gemi yalnýz, ben gibi. Aklýmdan gitmez yüzün varlýðým, gölgen gibi...
Beni gören martýlar, seni sormadý bu gün. Boyun büküp gittiler hemencecik yanýmdan Bulutlarý kaplayan sonbaharsý bir hüzün Seni alýp götürdü can alarak canýmdan...
Hazan bu olsa gerek bir ben varým bir deniz Güneþim de batýyor mor daðlarýn ardýndan Yakamozlara dalmýþ þimdi solgun bir beniz Ne anlatsýn geceye, hiç bitmeyen derdinden?
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Cuma Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.