yalnýzlýðýn ölüm sessizliðinde geceyi yaþýyorum yaþayan gece mi ben miyim geçmiþi düþünüyorum sonu gelmeyen kavgalar sýkýlan yumruklar dört duvara kýyýlmýþ bir nikah kelepçeden bir yüzük sonsuzluða duyulan bir hasret pusatlanmýþ çirkin adamlar ranzamýn zulasýnda sakladýðým umutlar
ne demir parmaklýklar ne taþ duvarlar zamanýn ötesinde bende içre ülkü adlý bir yar
saatin tik taklarý sararken tüm bedenimi zaman yerini hüzne býrakýyor kanlanmýþ gözler son sigaramý yakýyorum sigaramýn dumaný ve gece benden kaçýyor geride kalan sadece umutlar bir de ben tek baþýnayým
bir gece vardý dertleþtiðim ve sabahý hiç beklemediðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
YetgiN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.