NEREYE GİDIYORSUN
Uçurumun baþýnda býrakýp ellerimi
Söylesene can özüm nereye gidiyorsun
Dut yemiþ bülbül gibi lal edip dillerimi
Daha bitmeden sözüm nereye gidiyorsun
Adam dediðin adam sözünün eri olur
Gönülde açan güller onun eseri olur
Verilen her bir emek alnýnýn teri olur
Dur hele iki gözüm nereye gidiyorsun
Gönlümün sarayýnda yapýyorken el ense
Sensiz olamam derdin gökteki güneþ sönse
Umut verip býraktýn yarý yolda nedense
Yokuþa döndü düzüm nereye gidiyorsun
Talih bana göz dikmiþ bense onu sýnarým
Kurudu gözeleri akmaz oldu pýnarým
Gölgen yeter diyorken can bulduðum çýnarým
Sensiz gülmez ki yüzüm nereye gidiyorsun
Hadi sarýl boynuma deme sakýn son defa
Þu yalancý dünyada biz de sürelim sefa
Hangi kitapta yazar aþýða bunca cefa
Suyum ekmeðim tuzum nereye gidiyorsun
El açtým dua ettim iyiki varsýn diye
Demiþtim dinlemedin yürekte harsýn diye
Sevim’ e dir varlýðýn yaradandan hediye
Sönmeden içte közüm nereye gidiyorsun
Sevim GÜLER
Þiirimi seçkiye deðer görüp onurlandýran Edebiyat Defteri seçki kuruluna candan teþekkürlerimle saygýlar sunuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.