HÜZNÜN TEBESSÜMÜ

.......................
Ey Can ; Ben böyleyim,
Ay yüzlüler seyraným
Gülüþlerin, bakýþlarýn
Dil bilmez, tercümanýyým

Bir gönlüm var, deli dolu
Yaþýna, baþýna bakmaz
Aklýn; Eli, kolu baðlý
Neler ister, ne bileyim

Gönül; Kaleme seslendi;
Bir þeyler yaz,güzel resmine
Kalem dedi; Ne yazayým?
Bu yerlerin, dil bilmeziyim

Gönül dedi; Adý,adý güzel,
Kendi adýndan, daha güzel
Sen kalemsin aðla ki;
Ben; Mutluluklar dileyim

Ey kalem, hüzün yarýyým
Nerde hüzün görsem
Ýçin, için aðlar; Yanarým
Çocuksu umutlara, ne deyim

‘Al yazmalýmla’ aðladým
Buðulu gözlere çaðladým
Bir tebessüme, bel baðladým
Gönlüm, haktan hediyem

Öyle bakma ,kurbaným
Hüznün tebessümü aðlatýr
Belki bilir, belki bilmezsin?
Gönül deli ,ben gönülden deliyim

Çirkin gönüle; Güzel ararým
Yar ile yarsýz; Kavli kararým
Mecnun deðil,Leyla sorarým
Yarsuad denen; Allah kuluyum

Sosyal Medyada Paylaşın: