ben ilkbahar o kýþtý yani ulaþmak için birimizin tabiatýndan vazgeçmesi gerekiyordu kendimi soðukta unuttum býraktým da diyebilirdim ama bu çok sýradan olurdu sonra zannettim ki bir rüzgâr gelir de toparlar beni gidiþim parçalanmaya maruz kalmamalýydý
çok kelime doðuracak kadar aðrým vardý ama hiçbir hikâyeyi tamamlayamadým zannettim ki sancýlar doðurmak içindir
artýk hiçbir þey olmayacaðýnýn bilincinde ve bilinçsizliðinde ezberinde ve unutkanlýðýnda uzun cümlelerden kaçýnýrken yasa çarptý dilim yaþlandý ve durgunlaþtý yavaþça olur zannederdim bazý þeyler birdenbire tutuldu kelimeler cümlenin sonu gardiyan
dokuz mart iki bin on dokuz 10:00 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.