ey sen, azize’m iyimserliðe bürünmüþ sevda derme çatma umudum dansa duran yürek yangýným sol yanýma yerleþen sýzým arþa yükselen isyaným bilmem seni nasýl anlatmalý tanýyanlar methiyeler dizer tanýmayanlarýn meraký katlanýr ne büyük bir özlemsin sen bilmem ki; seni nasýl anlatmalý sýrrýna dokunsam alevlenir yüreðim bir çocuk daha gömülür topraðýma kurur babil’de asma bahçeler kýrýlýr ninova da taþ tablet halepçe’den elma kokusu yayýlýr akdeniz’in kýyýlarýna mülteci bir ceset daha vurur sallanýr daraðacýnda rojhýlat’ta bir kürt tenimi dondurur kuzey rüzgarlarý tanrý yarattý desem mesela inanan çýkar mý? körelmiþken bu kadar hayallerimiz sürünürken inançlar haraç, mezat satýlýrken dêrazor’da êzîdî bir kadýn soluduðumuz hava bu kadar göz yakarken iyisi mi aðlamalarýma gömeyim hem biliyor musun içimde bir mezar var sevgimi hep oraya, hep oraya gömüyorum törensiz kefensiz...
04 Mart 2019 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.